>> English
Bio
Wim Lankriet woont in Brussel en schreef zijn eerste verhalen begin 2023. Hij publiceerde in De Optimist, Papieren Helden, Tijdschrift SKUT en Portulaan, en in Engelse vertaling in Zero Readers. Momenteel werkt hij naast verhalen ook aan een eerste roman.
Voordien was hij actief als componist en tekstschrijver, en bracht tussen 2010 en 2022 een aantal albums uit met de projecten Magdalena Solis en Euphemia Rise.
Publicaties
Van de doden
• De Optimist - mei 2024 •
‘De ogen stonden wijd open, enkel het wit was zichtbaar. Dat spookachtige melkwitte staren maakte me zo ongemakkelijk dat ik de hele tijd de neiging had om van haar weg te kijken.’
- Afbeelding: Anka Hashin -
Zonder licht
• Papieren Helden - februari 2024 •
‘Hersenbeschadiging. Het woord staat als een blok graniet in het midden van de kamer. Ik zie beelden van mensen die met een lepeltje gevoerd moeten worden en mijn voorhoofd begint te gloeien.’
Lege plaatsen
• Tijdschrift SKUT - november 2023 •
'Ik had nog nooit een dier gedood. Behalve die muis, lang geleden. Dat afschuwelijke en krankzinnige ritueel. Die rotjongens. Ze maakten een soort brandstapel en stelden haar terecht.'
De eerste man
• Papieren Helden - november 2024 •
'Een onzichtbare hand slaat soldaten uit de loopgraven alsof het ratten zijn. Bij de aanraking spatten ze uiteen. Het enige wat er van hen overblijft, zijn bloederige slierten vlees in de modder.'
Johanna en ik
• Portulaan - september 2024 •
'Het is alsof de andere leerlingen geen kleur hebben maar een vaal grijsbruin, de fletse tint die je krijgt wanneer je alle kleuren van een verfdoos met elkaar mengt.'
Lees het hier of in Portulaan 156 (enkel druk).